Studyjnie 19.02.2011

Luksograficzny portret kochanków...

(czyli zabawa wielkim formatem oraz błonami)

Drugi dzień warsztatów. Z rana pochód wstrętnych pijaków ;) Po południu praca z wielkim formatem, oraz luksograficzne zabawy w ciemni! Wieczorem zaś performance oraz etiudy! Dzień spędzony głównie w ciemni- co oznacza, że spędzony został dobrze i produktywnie ;P 

Niebo odziane opatrunkiem chmur

łamało zasady

ogłuszone

przeciążone

uśmiechem bezmyślnego zysku

kolektywnych mas stóp pod warstwą

błota

mknęły jedna za druga, jak mrówki

zgilotynowanymi marzeniami

bosych

uczuć

Jeden, Jeden

Jeden

płynął rynsztokiem i omijał

zgliszcza

węszył mokrym nosem, pustą wyspę.

Okoliczności nic nie kryły

dla niego chodnik był sceną wypaczonego

teatru

nawet lalki, zdzierałyby beton

mniej

przewidywalnie

świat stał się pocztówką z Pompei

wiec z niskiego pokłonu nieba

sypał

popiół

włóczykij zgarniał go łapami

Jeden, Jeden,

Jeden

do

filiżanki

i wypijał z wymuszonym uśmiechem.

Nieruchoma Pani w tłumie ściągała

ukryte

spojrzenie

stała naga, niepostrzeżenie wirując

kropelkami potu siejąc duszę

smakowała

dobrocią

widząc to zakrywał łapami świat

rżnął go okaleczonymi pazurami

wyobrażeniem

brutalności

Jeden, Jeden

Jeden

przeciwko bezmyślnym kończynom

kroczącym z naturą przeciw

myślom.

Jeden, Jeden

Jeden

Wyłowił Ją, zakwitła z nim,

rozrósł się w niej.

Dwoje, Dwoje

Troje?

Powyższy luksograf to stykówka wykonana z dwóch błon dużego formatu. Kadry przedstawiają Rafała oraz Madę, parę która przyjechała na warsztaty do AF'y ;) Wpadłem na pomysł pod wpływem wiersza, który napisałem jakiś czas temu, jednak nie chciałem go wystawiać w okrojonej formie bez akcentu "plastycznego". 

Wiedziałem od samego początku, że chcę połączyć ich twarze. Z początku jednak myślałem o połączeniu po pierwsze nieprzenikającym się nawzajem a po drugie składającym się z czoła Mady i ust Rafała. Pilnowałem więc aby ich twarze były mniej więcej równe rozmiarami po naświetleniu na błonie. Jednak po zetknięciu z materią i pierwszymi próbami naświetleń zdecydowałem iż połączę ich twarze bokiem, tak aby prześwitywały jedna przez drugą a punktem wspólnym ustanowiłem oko!

W następnej części postaram się dokładnie opisać przebieg warsztatów,niewinne głupotki oraz wielkie głupoty popełnione pod pływem... ;D 

Do posłuchania: